گرجستان هنرمند...

توسعه و تکامل گرجستان در اوج شکوفا شدن...

خط

خط گرجی یکی از ۱۶ روش نوشتاری موجود در جهان، و مخصوص نوشتن زبان گرجی ،کارتولی می باشد.

این نظام نوشتاری شامل سه الفبای هم پایه است که عبارت اند از: آسُمْتاوْرولی، نوسْخوری و مْخِدْرولی، که امروزه فقط مخدرولی مورد استفاده رسمی قرار می گیرد.

قدیمی ترین کتیبهٔ کشف شده از زبان گرجی، نوشته شده به اولین الفبای گرجی یعنی آسومتاورولی و مربوط به سدهٔ یکم پیش از میلاد مسیح است.

خوشنویسی

خوشنویسی گرجی دارای قرن‌ها قدمت است. کتاب‌های دست‌نویس گرجی متعلق به نخستین قرن‌هاست، از گنجینه‌های ملی و فرهنگی گرجستان به شمار می‌آیند. مسیحیت در ادبیات گرجی نقشی مهم داشته است و این راهبان کلیسای ارتدکس گرجی بوده‌اند که با رونوشت کتب مذهبی و نوشتن تاریخ گرجستان، اصالت خوشنویسی و خط گرجی را نگاه داشته‌اند.

هنر

هنر گرجی شامل هنرهای معماری، نقاشی و صورتگری از زمان باستان در اوج شکوفایی بود. این آثار، امروزه ارزش تاریخی دارد.

در نظام فئودالی آمیخته کردن هنرهای مجسمه‌سازی و پیکر تراشی و نقاشی پیرو معماری بود و جزء لاینفک آثار معماری را تشکیل می‌داد. حکاکی و کنده کاری روی فلز و سفال از دیرینه ترین هنرهای گرجستان به شمار می‌آید.

قرن های گذشته تاریخ دقیق پیدایش این هنرها را در خود محو کرده‌اند، اما بر طبق مدارک و اسناد باستان شناسی قدمت هنر کنده کاری و سفال سازی حتی به (۴۵۰۰)سال پیش می‌رسد.

مجسمه‌سازی، کنده کاری روی فلزات با هنرهای میناکاری روی طلا، پیوند استوار و جدا نشدنی دارد.

میناهای جداردار گرجی با نقش های مخصوص به خود، با رنگ‌های درخشان و خیره کننده و با شفافیت لعاب و سنگ‌های مصنوعی و شیشه‌های رنگین خویش، مقام اول را در جهان داراست.

سینما

سینمای گرجستان توسعه و تکامل رشته فیلم برداری و فیلم سازی برای فرهنگ ملی گرجستان، کامیابی مهمی به شمار می‌آید. امروزه در گرجستان هرساله ده‌ها فیلم هنری، کارتون، علمی، عمومی، مستند و غیره ساخته می‌شود. تعدادی از فیلم‌های ساخت گرجستان در جشنواره‌های بین‌المللی و سرتاسری جمهوری‌ها به دریافت جوایز و دیپلم‌های افتخار نائل شده‌اند.

تئاتر

در همان بدو پیدایش تئاتر گرجستان در جهت رئالیسم گام برداشت. بر اساس نمایشنامه‌های ملی که توسط نویسندگان با ذوقی مانند داوید کلدینشویلی، زورابی آنتونوف، شالوا دادیانی تدوین می گردید و اجرا می شد.

در اواخر قرن نوزدهم و آغاز قرن بیستم، جنبش نیرومند تئاترال به وجود آمد که گروه بزرگی از بازیگران هنرمند در راس آن قرار داشتند. در سال ۱۹۲۱ میلادی تئاتر دراماتیک به نام شوتا روستاولی تأسیس گردیدو اجرا شد.

در گرجستان موزه هنر تئاتر دولتی ایجاد شده است. تئاتر تفلیس به نام گریبادوف، سنن نیکویی را در زمینه‌های فرهنگ‌های تئاتری گرجی کمک و مساعدت می‌کند، تئاتر گرجی در میان فرهنگ تئاترال جمهوری‌های شوروی سابق مقام شامخی را داشت، تئاترهای گرجستان و فعالیت برجسته آن‌ها در خارج از مرزهای گرجستان نیز از شهرت فراوانی برخوردار شده است.

موسیقی

موسیقی گرجی یکی از موسیقی‌های غنی و باستانی دنیا است. آوازهای گرجیان وابسته به سرودهای کلیسایی در قرون وسطی است. دو گونه موسیقی صوتی در بیزانس و گرجستان وجود داشته است. یکی از آن‌ها یونانی و تک صوتی و دیگری گرجی و با سه درجه صوت خوانده می‌شد. از برجسته ترین مصنفان آهنگ‌ها باید از گریگوری مقدس از خانزتا و میخیل مودرکیلی، و ایوانه میتبواری در سدهٔ دهم نام برد.

رقص

پایکوبی گرجی یکی از رقص‌های سنتی منطقهٔ قفقاز محسوب می‌شود از سری رقص‌های فولکلوریک مردم گرجی است که از نسلی به نسل بعدی منتقل و شکل گرفته است...

رقص کارتولی

رقص کارتولی:از جمله رقص‌های فولکلوریک اهالی گرجستان است.

این رقص یکی از رقص‌های اصلی گرجی که خاطرنشان مراسم عروسی است. این رقص براصول حالت‌های رقص بنا نشده‌ است. بلکه نشان دهنده قاعده رابطه زن و مرد می‌باشد.

رقص کارتولی از پنج قسمت تشکیل شده‌است:

ابتدا درخواست همراهی مرد از زن

رقص با هم

رقص انفرادی مرد

رقص انفرادی زن

در پایان حرکت‌های با هم زن و مرد.

رقص بیانگر دلیری،شجاعت، جوانمردی، تعارف بین مرد و زن گرجی است.این رقص تشکیل شده‌است از در هم آمیختن لطافت و وقار و عشق. چشمان مرد در همه حال بر روی شریک رقص زن بعنوان یگانه موجود برای وی متمرکز شده‌است. مرد رفتار بسیار محترمانه‌ای را نسبت به زن نشان می‌دهد. و این رفتار با ثابت ماندن بالا تنه مرد نسبت به زن و حرکات ریز و نامحسوس پاها بیان شده‌است. همچنین در همه حال اندام بالایی مرد بدون حرکت است.در مقابل چشمان زن همیشه رو به پایین است.

اجرای رقص کارتولی بیشترین مهارت را با تمرین‌های بسیار زیاد می‌طلبد. بدلیل سختی اجرای این رقص فقط تعداد انگشت شماری از زوج‌ها می‌توانند بخوبی آنرا اجرا کنند از این جمله‌اند دوئت‌های افسانه‌ای نینو رمی‌شویلی - ایلیکو سوخیشویلی و ایامزه دلابریدزه- پریدون سولابریدزه.

یکی از قوانین مهم این رقص این است که مرد به هیچ وجه نباید با شریک رقص زن خود، حتی با لباس تماس داشته باشد.

رقص جیرانی

رقص جیرانی:از جمله رقص‌های فولکلوریک اهالی گرجستان است.

این رقص براساس اپیزودهای شکار گوزن جادویی ساخته شده است.

رقص خورومی

رقص خورومی: از جمله رقص‌های جنگی اهالی گرجستان است.

مبداء این رقص از بخش آجارا واقع در قسمت جنوب غربی گرجستان می‌باشد. اوایل این رقص با محدود مردان اجرا می‌شد. امروزه با افزایش تعداد آنها به سی تا چهل نفر بزرگتر اجرا می‌شود. با دگرگون شدن تعداد اعضا، نوع و نحوه اجرای تغییر کرده‌ است. این رقص زندگی اردوگاه جنگی را به تصویر می‌کشد. پیش درآمد رقص با تصویر کشیدن اردوگاه دشمن و جستجوی مردان گرجی برای اردو زندن می‌باشد. سپس فراخواندن دیگر افراد به میدان جنگ است. خروج مردان جنگی از صحنه کاملاً نفس گیر است. نیرو و توانایی آن ساده‌است ولی حرکات مشخص و دقت در یک خط قرار گرفتن شما را متحر می‌سازد. این رقص در درون خود موضوع‌های مختلفی چون جستجو، جنگ و جشن پیروزی را در جنگجویان گرجی در هم می‌آمیزد.

رقص خورومی از چهار قسمت تشکیل شده‌است:

مردان که در حال تحقیق و جستجو برای پیدا کردن اردوگاهی مناسب هستند.

-به تصویر کشیدن اردوگاه دشمن

-فراخوان به اردوگاه و آماده شدن

-جنگ و پیروزی مردان گرجی.

رقص آچارولی

رقص آچارولی:از جمله رقص‌های فولکلوریک اهالی منطقهٔ آچارا در گرجستان است.

خاستگاه این رقص از ناحیه آچارا واقع در قسمت جنوب غربی گرجستان می‌باشد. این رقص با رنگ لباس متنوع و خلق و خوی بازیگوشانه مردان و زنان رقاص متمایز می‌شود. دلپذیری نرمی و بازیگوشی و حرکت تند و سریع مردان وزنان مشخصه این رقص است. برخلاف رقص کارتولی، ارتباط میان زن و مرد در این رقص کاملا غیر رسمی و با نشاط است.

رقص آچارولی در مراسم‌ها وجشن‌ها با حضور زنان و مردان اجرا میشده‌است. گانداگانا نیز رقص دوتایی شاداب و سریعی همراه با رقص آچارولی است.

رقص پارتسا

رقص پارتسا: از جمله رقص‌های فولکلوریک اهالی گرجستان است.

خاستگاه این رقص در ناحیه گوریا است. ویژگی آن گامهای تند و ریتم سریع، خلق و خوی بزمی و تنوع رنگ است. پارتسا گروهی از رقص‌ها می‌باشد که تصویر لحظه‌ای از تاریخ و روحیهٔ گرجی‌ها را نشان می‌دهد.

رقص پارتسا یکی از رقص‌های قدیمی است که در بزم‌های روستایی بسیار اجرا می‌شده‌است.

رقص قازبگوری

رقص قازبگوری: از جمله رقص‌های فولکلوریک اهالی گرجستان است. شهرت قازبگوری مربوط به کوهستانهای شمالی گرجستان است. مردان این رقص را اجرا می کنند، نشانگر استقامت ،شجاعت و تحمل مردان کوهستان است.

رقص خنجلوری

رقص خنجلوری: از جمله رقص‌های فولکلوریک اهالی گرجستان است.

از آنجایی که بسیاری از رقص‌های گرجی بر پایه رقابت نهاده شده ، رقص خنجلوری نیز یکی از این رقص‌ها است.

در این رقص چوپان‌ها، چوخه‌های قرمز(لباس مردانه محلی) پوشیده با استفاده از خنجر، در اجرای حرکات خود رقابت می‌کنند. چوپان‌ها یکی پس از دیگری توانایی‌های خود را به نمایش می‌گذارند. این رقص به دلیل استفاده همزمان از خنجر و حرکات تند و سریع به مهارت بالایی نیاز دارد.

رقص خوسورولی

رقص خوسورولی :از جمله رقص‌های فولکلوریک اهالی منطقهٔ خوسورتی در گرجستان است.

رقص با یک جفت رقصنده شروع می شود. بصورت غیره منتظره مردی جوان نمایان می‌شود که از زن تقاضای رقص می کند. برخوردی میان دو مرد صورت گرفته و سریعا به جنگی میان آنها و دیگر یارانشان شروع می شود. این رودرویی با انداختن دستمال سر یک زن میان دو مرد تمام می شود. بصورت سنتی وقتی یک زن دستمال سر خود را میان نزاع دو مرد می اندازد اختلاف و مشاجره پایان خواهد یافت. اگرچه با خارج شدن زن از صحنه دوباره نزاع از سر می گیرد. مردان از دو گروه مقابل با خنجر و سپرهای خود با هم می جنگند. در بعضی مراسم هر مرد با سه تن دیگر می جنگند. پایان این رقص باز است یعنی بیننده پایان آن را نخواهد دانست.

رقص متیولوری

رقص متیولوری : از جمله رقص‌های فولکلوریک و کوهستانی اهالی گرجستان است. همانند رقص خوسورولی، رقص متیورولی رقص رقابتی ‌است. اساس این رقص رقابت میان دو گروه از مردان جوان است. گرچه این رقص بیشتر شبیه بزم رقابتی ورزیدگی و هنر است. گروهها حرکات خود به رقابت میگذارند. پس از آن گروهی دختران به رقص می پردازند. بعد از آن رقص‌های انفرادی با حرکات زانوها و پنجه‌های پا است. یادآور جشن و پایکوبی در کوهستان است.

رقص خونگا

رقص خونگا از جمله رقص‌های فولکلوریک اهالی گرجستان است.

ریشه این رقص در اوستیا شمال گرجستان است. لباس مخصوص رقص با آستین‌های بلند، کلاه و سرپوش‌های بلند است. این رقص بیشتر در مراسم عروسی اجرا می‌شود. حرکات این رقص شباهت زیادی به رقص سیمدی دارد.

رقص سیمدی

رقص سیمدی: از جمله رقصهای فولکلوریک اهالی گرجستان است.

این رقص هم از لباس رقص با آستین‌های بلند، کلاه و سرپوش‌های بلند است. سیمدی رقصی برای مردان و زنان با حرکات ظریف است. زیبایی سیمدی در اجرای صفوف منظم و یکدست، کنتراست رنگهای سیاه و سفید لباس رقص، نرمی حرکت و هارمونی است. این رقص تشابه زیادی به رقص خونگا دارد ولی در عین حال تفاوت جزئی نیز دارد.

رقص کینتوری

رقص کینتوری :از جمله رقص‌های فولکلوریک اهالی گرجستان است.

و یکی از رقص‌ یادآور تفلیس قدیم است.نام این رقص از کینتوس ها تاجرهای خرده پای تفلیس قدیم است. لباس آنها سیاه رنگ با شلواری گشاد به تن که اغلب در شهر کالای مواد غذایی را روی سر حمل می کردند. وقتی مشتری کالای خود را انتخاب می کرد، کینتوس‌ها از کمر خود شالی ابریشمی در آورده و با آن وزن می کردند. کینتوس‌ها به حیله گری و شوخ بودن، چابکی مشهور بودند. این ویژگی‌ها مختص به رقص کینتوری نیز مشهود است.

رقص سامایا

رقص سامایا :از جمله رقص‌های فولکلوریک اهالی گرجستان است.این نوع رقص ویژه توسط سه زن اجرا می‌شود که پایه گذاری آن به دوران پیش از مسیحیت بر می‌گردد . گرچه امروزه سامایا نشان دهنده و نماد ملکه تامار می‌باشد. ملکه تامار بعنوان شاه گرجستان یکپارچه در قرن دوازده و سیزده میلادی بعنوان اولین زن سلطنت می‌کرد. نوع لباس این سه زن از نقاشی‌های آبرنگ بجا مانده از پادشاه تامارا برگفته شده ‌است.

رقص دولوری

رقص دولوری:از جمله رقص‌های فولکلوریک اهالی گرجستان است.

این رقص نیز مانند رقص کینتوری و رقص قاراچوخلی نمایش دهنده رقص شهری می‌باشد ولی برخلاف این دو نشانگر آریستوکراسی شهری است. شاید اجرای این رقص، رقص کارتولی را به شما یادآوری کند، گرچه حرکات در رقص دولوری از پیچیدگی کمتری برای زن و مرد داراست..

رقص سوانوری

رقص سوانوری: از جمله رقص‌های فولکلوریک اهالی منطقهٔ سوانتی در گرجستان است.

منطقه کوهستانی سوانتی دارای زبان محلی و فرهنگ مخصوص به خود است و از دیگر مناطق شرقی گرجستان متمایز می گردد. رقص معمول این منطقه کوهستانی نیز با نمایش نیرو ،قدرت ، توان بالا و حرکات پیچیده در پنجه‌های پا است.